Natuurlijke begrazing

Oorspronkelijk kwamen in West-Europa tienduizenden plant- en diersoorten voor. Die variatie was voor een groot deel te danken aan begrazing door grote planteneters als herten, paarden, zwijnen, runderen en hun voorlopers. Deze natuurlijke begrazing droeg bij aan de grote variatie in landschappen: graslanden, ruigtes, struwelen, bossen en alle overgangen daartussen.

Hoe het is

Natuurlijke, begraasde landschappen hebben vrijwel overal het veld moeten ruimen voor een versnipperde lappendeken van weilanden, akkers en productiebossen. Grote grazers zijn tot huisvee gemaakt, de wilde voorgangers verdreven tot in de uithoeken van Europa of uitgeroeid. Daardoor verdween de ecologische samenhang in het landschap.

Hoe het kan zijn

Nu stellen we alles in het werk om die ecologische samenhang te herstellen. Door het aaneenschakelen van natuurgebieden tot ‘groene corridors’ en de terugkeer van grote grazers, werken we aan de ontwikkeling van complete ecosystemen.

Serie achtergrondartikelen

Grote grazers zorgen voor een afwisselend landschap waar allerlei planten- en diersoorten floreren. Door herintroductie van inheemse, grote planteneters als wisenten, paarden, runderen en edelherten werkt ARK aan het terugbrengen van natuurlijke variatie in landschappen: graslanden, struwelen, bossen en alle overgangen daartussen. In een serie artikelen over natuurlijke begrazing laten we zien waar het om draait bij natuurlijke begrazing, en bij de explosie van leven die ermee samenhangt:

• Grote grazers en predatoren zoals de wolf
• Grazers brengen het landschap tot leven
• Een nieuwe lente, een nieuwe geboortegolf
• Hoe zien we grazers?
• Ook dieren nemen afscheid
• Bevers: natuurlijke houthakkers en bouwvakkers
• Welke rassen horen bij natuurlijke begrazing?
• Welke soorten passen bij natuurlijke begrazing?
• Rondtrekkende grazers
• Grazers en publiek
• Som der soorten
• Hoeveel grazers passen er in een natuurgebied?
• Voortplanting als motor voor rijke natuur
• Hoe de winter door bos en ruigte (g)raast