Ruige natuur langs de Grensmaas die zorgt voor droge voeten

Ten zuiden van Borgharen ligt de stuw van Borgharen. Daar wordt het water van de Maas gesplitst. Een deel van het water vloeit in het Julianakanaal, waar ook de schepen varen. Het andere deel voert via de Grensmaas naar het noorden. Het eerste dorp langs dit 40 kilomter lange traject is Borgharen. Net als buurdorp Itteren had Borgharen regelmatig te maken met wateroverlast. Dankzij grindwinning waarbij de weerden werden verlaagd is de kans op overstroming nu flink lager. Na de grindwinning mag het gebied zich ontwikkelen tot een natuurlijke rivieroever waar konikpaarden en gallowayrunderen op de oever grazen. 

Het natuurgebied is het hele jaar vrij toegankelijk, tussen zonsopgang en zonsondergang, ook buiten de paden. Stevig schoeisel is aan te raden. Honden mogen mee, mits aangelijnd. De mooiste manier om de oevers van de Grensmaas te bezoeken, is door de paden te verlaten en rond te dwalen op zoek naar de honderden planten en dieren die er leven.